Υγροβιότοποι της Λέσβου

δανικοί τόποι για παρατήρηση και φωτογράφηση πουλιών, προσελκύουν ολοένα και περισσότερους λάτρεις του είδους από όλο τον κόσμο. Στον υγροβιότοπο του κόλπου της Καλλονής η θάλασσα δεν έχει ούτε κύμα ούτε αφρό. Είναι παγιδευμένη σε «τηγάνια» και «ψήνεται» για την πήξη του αλατιού. Αυτό ακριβώς το πλούσιο σε ζωή περιβάλλον διαλέγουν τα πουλιά, ενώ την άνοιξη και το φθινόπωρο ακολουθούν και οι άνθρωποι που τα παρατηρούν. Μάλιστα, η συνύπαρξή τους έχει φτάσει σε τέτοιο σημείο ώστε τα φλαμίνγκο με τα μακριά πόδια και το εντυπωσιακό ροζ χρώμα να μην ενοχλούνται από την ανθρώπινη παρουσία. Ο υγροβιότοπος, που έχει ενταχθεί στο Δίκτυο Προστασίας Natura 2000, εκτός από το θαλάσσιο χώρο του κόλπου, περιλαμβάνει και μεγάλο αριθμό χερσαίων υγροτόπων.

Από τα πιο όμορφα και καλά κρυμμένα μυστικά της Λέσβου:
– καταρράκτες της Αχλαδερής στον κόλπο Καλλονής
– τις αλυκές Καλλονής και Πολιχνίτου
– τους χειμάρρους Τσικνιά, Βούβαρη, Μυλοπόταμο, τις Εννιά Καμάρες, την Ποταμιά, τη λιμνοθάλασσα των Μέσσων κ.ά.

Στα ανατολικά του νησιού, πάνω στη διασταύρωση των δρόμων Μυτιλήνης – Καλλονής και Μυτιλήνης – Γέρας, ο ποταμός Ευεργέτουλας και το έλος Ντιπίου δημιουργούν άλλον έναν εντυπωσιακό υγροβιότοπο, αυτόν του Ντιπίου- Λάρσου. Στις εκβολές του βρίσκουν φωλιά πολλά ερπετά, αμφίβια, πουλιά και έντομα. Αγριόχηνες και πάπιες, αλκυόνες, ερωδιοί και άλλα πουλιά που ψάχνουν για τροφή καταλήγουν στις εκβολές των ποταμών Αλμυροπόταμος και Βούρκος, στον υγροβιότοπο των Βατερών. Εκεί, το αργιλώδες έδαφος και το μικρό βάθος του νερού επιτρέπουν την ανάπτυξη διαφόρων φυτικών και ζωικών οργανισμών σε μικρή απόσταση από την παραλία.